Grande Finale

Hi,

Alweer een blog!

Er is ook zoveel gebeurd in 2 dagen. Juul zijn zoektocht met Maggy en grote Olivier naar kippen is gelukt. De hele middag hebben ze Livingstone rond gefietst en uiteindelijk met de kippen bussinesman in een kantoor kunnen regelen dat ze de volgende dag 10 legkippen konden kopen. Wat een ervaring voor Juul!

En lieve Thomas, van jouw geld hebben we 4 legkippen gekocht! Ze heten Thomas, Ole, Julia en Noortje. Leuk he?

Gisteren overdag zijn we met de kinderen van de school naar de kippenhokken geweest. Ze kregen uitleg over waar welke kippen zaten en wat ze wel en wat ze niet moeten doen. 's Middags om 4 uur was er een grootse opening. Het hele dorp had zich verzameld en er werd gespeeched door de directeur van dream livingstone, een minister, een bestuurder van de provincie en door Alex!!!! En dat alles werd gefilmd voor tv. Ik voelde mij een beetje opgelaten door dit hele festijn. Maar voor de jongens was het wel heel gaaf om hun vader zo te zien tussen alle belangrijke mensen. Wat wel weer heel fijn was, was dat er door deze belangrijke mensen allerlei donaties werden gedaan. Kortom weer een indrukwekkende
middag.

Vandaag hebben we afscheid genomen op school. De andere twee families konden vandaag niet. Wel ongezellig, maar daarom hadden we de kindjes de laatste dag wel lekker voor onszelf. Ze waren heel rustig vandaag, dus het was een heerlijke dag. Als afscheid hadden we balonnen met een toetertje eraan. De teacher vroeg ons of we nog wilden vertellen dat we voor het laatst waren. Maar dat wilden we niet. Dat werd het zo beladen. We hebben lekker de balonnen uitgedeeld en toen klonk er een boel getoeter en gelach over de
farm. We zijn nog met de kindjes meegelopen. Het was echt super leuk. Een prachtig einde van een prachtige tijd met prachtige kinderen.

Hieronder nog een stukje van de jongens:

Julius:

Toen het vliegtuig landde op Livingstone airport zag ik direct de (hele grote) verschillen tussen Europese landen en Zambia. Dat werd alleen maar versterkt door het feit dat we waren overgestapt op Munchen een vliegveld met wel een miljoen gates...

De dag nadat we aan kwamen in Sunbird Guesthouse hebben we een rondleiding langs alle projecten gehad. Ik heb gekozen om eerst een week les te geven op de 'Malota School'. Ik vond het een hele mooie ervaring om les te geven, maar ik vond het vooral schokkend om te zien hoe de lesmethodes in elkaar zaten want eigenlijk hoort het natuurlijk niet dat ik (nauwelijks vijf jaar ouder) hun prima les kan geven.

Na deze week had ik zin in een andere uitdaging iets waarmee ik de handen uit te mouwen kon steken. Deze uitdaging vond ik op de 'Linda Blind Farm' waar ook Olivier en me moeder bezig waren met lesgeven aan de kleuterjes! Me vader, de andere twee gezinnen en ik hadden het idee om twee kippenhoken neer te zetten. Een mooi hok van steen voor de legkippen en een hok van gerecyclede materialen voor de Slachtkippen. Ik heb super hard gewerkt samen met Simon en de Lokalen om de hele fundering uit te graven en wat een
gevoel als dat klaar is!

Twee dagen voor het hok klaar was kregen Maggy, grote Olivier (jaja er zijn twee oliviers!) en ik om legkippen te kopen. Dus wij stapten op de fiets en na drie uur hadden we elke markt in Livingstone bezocht (dus als je nog een gids zoekt) maar helaas geen legkippen. We wilden de moed al opgeven en terug naar het Guesthouse maar toen opeens kwamen we een winkel met LEGKIPPEN tegen! helaas moest je die ver van te voren bestellen... maar wij hadden ze morgen bij de Grote opening al nodig! uiteindelijk mochten we met de 'Big Boss' spreken en na hem heeeel lief aangekeken te hebben kon hij het regelen.

De dag erna bij de grote opening was het geweldig om te zien dat de kippen rustig in ons zelf gemaakte hok rondscharrelden! Zelfs de provincie minister was aanwezig wauw! Nadat zij haar speech gedaan had was me vader aan de beurt met een speech die die zo uit zijn hoofd verzon maakte hij me heel trots. Ook werd de speech van de minister en me vader uit gezonden op de Lokale zender!

Ik vond het heel emotioneel om de dag erna afscheid te nemen van de Linda Farm. En heb hier echt genoten en een geweldige ervaring opgedaan het was mooi om te zien hoe blij de kinderen waren om ons te zien en dat ze luidkeels Mzungu (blanke) naar ons riepen. Ik ben super trots dat we dit gedaan hebben en wat we gepresteerd hebben. Bye Bye Livingstone !

Blog van Olivier volgt morgen

Olivier

Hallo allemaal. In deze drie weken heb ik veel dingen gedaan. De eerste dagen dat ik op de Linda farm was toen dacht ik dat een makkelijke klus werd. Maar het was niet zo makkelijk als ik dacht. Want de kindjes konden niet zo goed Engels. De kleutertjes konden bijvoorbeeld alleen maar how are you zeggen. Ik heb voor de kleutertjes elke avond een kleurplaat getekend en die vonden ze heel leuk. Wij gingen die elke avond kopiëren einden konden ze hem allemaal inkleuren.
Wij hebben twee schoolborden geschilderd en bij de kleutertjes hebben we 2 bloemen, een hond, een schoolbordje en een hart getekend. Dit vonden de kinderen heel leuk.
Er waren twee leuke jongetjes en die heette chocho en mapalu. Mapalu wilde steeds op mijn rug zitten. Ook was er een irritant meisje, wat steeds aandacht wilde trekken. Die heette Sylvia.
Ook ging ik elke dag met de kleuters naar buiten om te spelen met het speelgoed. Ze hadden wel weinig speelgoed.
Het leukste van alles vond ik het lesgeven en de kippen vangen. Dat was echt super grappig. Er liepen allemaal jongens van 10 achter de kippen aan en toen hoorde je echt overal kippengeluiden en ze moesten heel hard rennen.
Ook,heb ik,lesgegeven in de andere klas! Ik Han met hun gerekend ( 1+1) en geschreven (ball) en Engels (fish). En we zongen elke dag b.v. Dan zingt de juf how are you today en dan zeggen de kinderen fine en dan steken ze hun duim op. Ik mis de kindjes best wel.

Doooooeeei

Grande Finale

Hi,

Alweer een blog!

Er is ook zoveel gebeurd in 2 dagen. Juul zijn zoektocht met Maggy en grote Olivier naar kippen is gelukt. De hele middag hebben ze Livingstone rond gefietst en uiteindelijk met de kippen bussinesman in een kantoor kunnen regelen dat ze de volgende dag 10 legkippen konden kopen. Wat een ervaring voor Juul!

En lieve Thomas, van jouw geld hebben we 4 legkippen gekocht! Ze heten Thomas, Ole, Julia en Noortje. Leuk he?

Gisteren overdag zijn we met de kinderen van de school naar de kippenhokken geweest. Ze kregen uitleg over waar welke kippen zaten en wat ze wel en wat ze niet moeten doen. 's Middags om 4 uur was er een grootse opening. Het hele dorp had zich verzameld en er werd gespeeched door de directeur van dream livingstone, een minister, een bestuurder van de provincie en door Alex!!!! En dat alles werd gefilmd voor tv. Ik voelde mij een beetje opgelaten door dit hele festijn. Maar voor de jongens was het wel heel gaaf om hun vader zo te zien tussen alle belangrijke mensen. Wat wel weer heel fijn was, was dat er door deze belangrijke mensen allerlei donaties werden gedaan. Kortom weer een indrukwekkende
middag.

Vandaag hebben we afscheid genomen op school. De andere twee families konden vandaag niet. Wel ongezellig, maar daarom hadden we de kindjes de laatste dag wel lekker voor onszelf. Ze waren heel rustig vandaag, dus het was een heerlijke dag. Als afscheid hadden we balonnen met een toetertje eraan. De teacher vroeg ons of we nog wilden vertellen dat we voor het laatst waren. Maar dat wilden we niet. Dat werd het zo beladen. We hebben lekker de balonnen uitgedeeld en toen klonk er een boel getoeter en gelach over de
farm. We zijn nog met de kindjes meegelopen. Het was echt super leuk. Een prachtig einde van een prachtige tijd met prachtige kinderen.

Hieronder nog een stukje van de jongens:

Julius:

Toen het vliegtuig landde op Livingstone airport zag ik direct de (hele grote) verschillen tussen Europese landen en Zambia. Dat werd alleen maar versterkt door het feit dat we waren overgestapt op Munchen een vliegveld met wel een miljoen gates...

De dag nadat we aan kwamen in Sunbird Guesthouse hebben we een rondleiding langs alle projecten gehad. Ik heb gekozen om eerst een week les te geven op de 'Malota School'. Ik vond het een hele mooie ervaring om les te geven, maar ik vond het vooral schokkend om te zien hoe de lesmethodes in elkaar zaten want eigenlijk hoort het natuurlijk niet dat ik (nauwelijks vijf jaar ouder) hun prima les kan geven.

Na deze week had ik zin in een andere uitdaging iets waarmee ik de handen uit te mouwen kon steken. Deze uitdaging vond ik op de 'Linda Blind Farm' waar ook Olivier en me moeder bezig waren met lesgeven aan de kleuterjes! Me vader, de andere twee gezinnen en ik hadden het idee om twee kippenhoken neer te zetten. Een mooi hok van steen voor de legkippen en een hok van gerecyclede materialen voor de Slachtkippen. Ik heb super hard gewerkt samen met Simon en de Lokalen om de hele fundering uit te graven en wat een
gevoel als dat klaar is!

Twee dagen voor het hok klaar was kregen Maggy, grote Olivier (jaja er zijn twee oliviers!) en ik om legkippen te kopen. Dus wij stapten op de fiets en na drie uur hadden we elke markt in Livingstone bezocht (dus als je nog een gids zoekt) maar helaas geen legkippen. We wilden de moed al opgeven en terug naar het Guesthouse maar toen opeens kwamen we een winkel met LEGKIPPEN tegen! helaas moest je die ver van te voren bestellen... maar wij hadden ze morgen bij de Grote opening al nodig! uiteindelijk mochten we met de 'Big Boss' spreken en na hem heeeel lief aangekeken te hebben kon hij het regelen.

De dag erna bij de grote opening was het geweldig om te zien dat de kippen rustig in ons zelf gemaakte hok rondscharrelden! Zelfs de provincie minister was aanwezig wauw! Nadat zij haar speech gedaan had was me vader aan de beurt met een speech die die zo uit zijn hoofd verzon maakte hij me heel trots. Ook werd de speech van de minister en me vader uit gezonden op de Lokale zender!

Ik vond het heel emotioneel om de dag erna afscheid te nemen van de Linda Farm. En heb hier echt genoten en een geweldige ervaring opgedaan het was mooi om te zien hoe blij de kinderen waren om ons te zien en dat ze luidkeels Mzungu (blanke) naar ons riepen. Ik ben super trots dat we dit gedaan hebben en wat we gepresteerd hebben. Bye Bye Livingstone !

Blog van Olivier volgt morgen

Doooooeeei

run chicken run.......

Hi,

Hoe is het met jullie?

Wij zijn druk aan het verzambianiseren

Allemaal leuke dingen! Maar we zijn hier natuurlijk ook heel druk aan het werk!! De jongens vinden het ook nog steeds erg leuk.

Op de farm is het momenteel een drukte van belang met vrijwilligers en met plaatselijke mensen die druk aan het helpen zijn. Toevallig zeiden Alex en ik los van elkaar dat er zo'n andere dynamiek heerst. De mensen zijn weer bezig om het land te bewerken. Ze helpen met de kippenhokken, waar ze kunnen. Zo ontzettend leuk om te zien.

Hieronder even een korte update van de projecten:

* De school. Na anderhalve week kan ik zeggen dat er enige routine zit in de dagindeling. We arriveren rond kwart over negen. En dan komen de kindjes langzaam aan binnen wandelen. Dit gaat wel even anders dan bij ons. Want er komen 3 jarigen alleen aangewandeld vanuit het bos. Soms moeten ze wel een half uur alleen lopen. Ze weten inmiddels wie we zijn en komen gezellig knuffelen. Om kwart voor 10 starten we met zingen (how are you today en i am a little flower for Jesus). Dan maken ze werkjes, die wij (2 andere moeders en Olivier en Isabel) de avond gemaakt hebben. Olivier is verantwoordelijk voor de de kleurplaat van de babygroep. Dus het is niet zo verrassend dat ze gisteren een vliegtuig en vandaag een trein hebben moeten kleuren. Om 11 uur gaan de kinderen eten en spelen ze tot ongeveer 12 uur buiten, waarna we naar de ground gaan om te " gymen", dansen en zingen.

* schoolbord. Vandaag hebben Olivier en ik het tweede bord afgeschilderd. We hadden zoveel verf, dat we in de babyklas nog wat leuke tekeningen hebben kunnen maken.

* Chickenrun 1. Dit is het hok voor de boerderij kippen. Het is gemaakt van materiaal wat op de farm is gevonden. Gisteren hebben Alex en Rob een deur in elkaar gezet, zodat vandaag de kippen, die los over de farm lopen, nu naar het hok konden worden verplaatst. De grotere kinderen van de farm hielpen drifig mee vangen. Onze kinderen vonden dat "eng". Maar de kids van de farm kwamen rustig met 3 kippen aan lopen. Erg leuk om te zien.

* Chickenrun 2. Deze is voor de legkippen. Hij wordt professioneel in elkaar gezet door een "aannemer" en het is wonderlijk om te zien, dat alle uitgezochte materialen ook daadwerkelijk zijn geleverd en dat er inmiddels een bijna af hok staat. Hopelijk is hij morgen en anders overmorgen klaar. Julius is nu in de stad, samen met Maggy en grote Olivier, opzoek naar goede legkippen.

* Het olifanten hek. Inmiddels weten we hoeveel meter we nodig hebben en waar hij moet komen. Er is contact gelegt met de leverancier voor een prijs opgave.

* Waterleiding voor de pomp. Toen we een paar dagen aan het werk waren blijken de waterleidingen voor de pomp niet meer naar behoren te werken. Daarom kunnen ze nu geen gewasen meer verbouwen. Vincent heeft dit project op zich genomen. En er wordt inmiddels druk door verschillende dorpsbewoners gegraven om zo een en ander weer werkend te krijgen.

Jullie lezen er is al veel werk verzet maar ook nog veel te doen! Het is echt super leuk om echt iets te kunnen doen en zoveel te kunnen verbeteren in de omstandigheden van de mensen en kinderen. En nogmaals vandaag was het dus heel leuk om te zien, dat deze energie ook naar de bewoners overslaat. Genieten.

Genieten doen we dus op de farm, maar ook daarbuiten. Het weekend hebben de jongens een doodenge slide op 111 meter hoogte gemaakt van de kant van Zambia naar Zimbabwe. En hebben we een heerlijke high tea gehad in een super de luxe hotel. Wel een beetje heftig contrast maar wel genieten hoor!

dikke kus van ons alle 4!

so proud....

Muli Bwanchi

Wat super super leuk om al jullie reacties te lezen! Olivier heeft er een paar hardop voorgelezen aan de rest. De "rest" is inmiddels uitgebreid met nog twee gezinnen met een meisje van 11 en een jongen van 13. Dus ook aan de "chill" behoefte van Julius en Olivier wordt voldaan!!!

Om iederen gerust te stellen. We zijn naast het werk ook "gewoon" aan het vakantie vieren. In het weekend zijn we naar de Victoria Falls geweest (overweldigende natuur), we hebben gezwommen en gefietst.

Maar we zijn ook echt aan het werk. Dus vroeg op en brood mee!

Juul stond vanaf donderdag gewoon alleen voor de klas stond. Toen Olivier en ik langskwamen hoorde we Juul roepen " break is over". Zo trots om hem dit te zien doen.

Olivier en Charissa zijn vanaf vorige week druk op de Linda Farm. En wat is daar veel werk te doen!! Olivier is druk met de babygroep. En door gebrek aan speelgoed wordt hij gebruikt als klimtoestel/ speelgoed. Charissa kopieert elke dag werkjes voor de kinderen. En wat is het super leuk om te zien, hoe de kinderen daar de volgende dag dan zo druk mee bezig zijn. Er is een jongen Bonface, die nog geen potlood vast kon houden en vandaag zijn eerste echte rondje maakte. Hij was zo trots. Trots zijn alle kinderen op hun werkjes. Ook al hebben ze alle sommen met 2 beantwoord en dus fout. Die stralende koppies. Teacha, aim finisch. Snel neem ik dan de papiertjes in. Want als de echte teacher ziet dat ze het fout doen......Tuurlijk vind ik het knap hoe zij in haar eentje al die kids les kan geven en ze is ook best heel lief. Maar ze heeft een stok en roept Bad manners, i beat you. Olivier was erg onder de indruk. Nou ik dacht dat juf Kim streng was.......Een slik momentje gisteren, toen zo'n vrolijk koppie mij 's ochtends een stok kwam brengen.....

Slik momentjes zijn er overigens genoeg. Zoals die keer dat Olivier een kindje uit zijn klas haar schoentjes aan probeerde te doen en dat niet lukte omdat die schoenen echt veel te klein waren. Of het meisje wat haar tweelingzusje begeleid, die slechtziend is en zelf een wollen mutsje draagt vol vliegen. Toen Petra daar onderkeek, bleek het vol zweren. En zo zijn er zoveel momentjes op een dag.....

Ook zijn we in het huisje geweest van de hulpteacher. Haar dochtertje liet zo trots het huis zien. Dit is ons bed. Hier slaapt mama, en hier ik en daar mijn twee zusjes en mijn babybroertje straks op de grond. Ze zat heel blij op het enige bed. Verder stond in het hutje een enorme koelkast en dat was het. Alle kleding hing over waslijnen. Maar dat trotse koppie van het meisje....

Sinds vandaag zijn we ook druk bezig om het sponsergeld een goede besteding te geven. We hebben samen met nog veel meer vrijwilligers het geld bijeen gelegt en besloten dat het naar de LInda Farm gaat! We willen een kippenhok bouwen, zodat de mensen via de kippen geld kunnen verdienen. En we willen een hek bouwen om de farm, zodat de olifanten buiten blijven. De mannen (van de families) zijn er druk mee. Informeren bij de ene buurman voor het kippenhok, bij de andere buurman voor het hek. Onderhandelen met "aannemers" naar de plaatselijke markt voor bouwspullen. Alex is er super trots op, wat er al is bereikt in zo'n korte tijd. Hij loopt druk met zijn schriftje rond.....programma manager op vakantie!!!!!

Inmiddels was de jeugd en de kinderen druk bezig met graven voor de fundering. Dit doen ze samen met de mensen van het dorp. Zo trots op Juul, die met en schop staat te graven, helpt met meten....Hopelijk komt het hok de komende twee weken af.

En JENS we hebben zo'n goede besteding voor jouw geld!!! Olivier en ik zijn vandaag begonnen met het schilderen van schoolborden in de lokalen. We hebben de eerste nu voor de eerste keer gedaan. En het is zooooo gaaf geworden! De teacher is er al helemaal blij mee.

En hoe vinden de kinderen het???? Voor ons ook het meest spannende van deze hele reis. Ennn....gelukkig, ze vinden het zooo bijzonder. Ze beseffen zo dat wat ze nu aan het doen zijn uniek is. En ze wijzen ons steeds op de grote verschillen tussen Nederland en Zambia. We kunnen nu al zeggen dat het echt een verrijking is.

Olivier zei vanavond. Stel nou dat alle rijken aan 1 arm kind een schrift en boeken geeft, dan kan iedereen gewoon naar school....So proud!!!

Tot snel!

the smile of Zambia

We zijn er!!!!

De vlucht was lang maar erg gezellig. Tot aan Johannisburg vloog Gretel mee met Lara, Tom en Ben, en dat was erg leuk! Op Livingstone airport landden we nog net niet op het zand. Wow this is Africa......We maken foto's en dat bleek niet handig. Daarom stonden we achter in de rij voor het visum. Na een uur wachten en ons verwonderen over de inefficientie van het personeel (neeee mevrouw u plakt nu het visum in het paspoort van Julius in plaats van mijn paspoort) werden we opgewacht door Rebeccah. Met een big smile. Zij regelt alles hier in Zambia.

Vanaf de airport is het een rechte weg naar ons guesthouse. Met een groot hek met gebroken glas en een grote toegangspoort. Een mooi huis met keuken, zitkamer en slaapkamers. Wij hebben een huisje in de tuin, met twee slaapkamers en badkamers. Er wordt voor ons gekookt, de bedden opgemaakt, de kamers schoongemaakt etc. Heel primitief dus ;-). Maar het blijft afrika. Dus koude straaltjes uit de douche en ontbijt met pindakaas of jam.

De andere gasten in het huis is " jeugd". Super gezellige mensen. Het geeft weer echt een studentengevoel. Totdat een zei: Mijn moeder is 44.......oeps....idd het hadden onze kinderen kunnen zijn. Maar wat super leuk dat zij dit doen.

De eerste dag hebben we een rondrit gemaakt door Livingstone. We hebben drie projecten bezocht. The village of hope. Dit is een weeshuis, waar een stuk of 12 kinderen wonen. De jongens keken wel even verbaast naar de slaapkamers. Heee hier slapen 6 meisjes? Maar er zijn maar 3 bedden. Daarna gingen we naar de Linda blind farm. Hier wonen zo'n 10 families, waarvan de volwassenen vaak gehandicapt zijn. Ze hebben minstens 5 kinderen. En er is geen geld om de kinderen naar school te laten gaan. Daarom hebben we een lokaal gebouwd. Deze is in 3 delen verdeeld. Een voor de peuters. Een voor de kleuters en een voor kinderen in de leeftijd van groep 3 en 4. Ik vroeg Julius hoeveel kinderen er in het gebouw zouden zitten. Hij schatte 25. De teacher vertelden dat het er 90 (!) waren. Niet te geloven. We rijden door naar de Malota compound. We kijken onze ogen uit. Niet te geloven hoe iedereen leeft. Met in het centrum gezellig een vuilnisbeld, waar de damp vanaf komt. We rijden door naar de Malota school. Deze school bestaat inmiddels langer en is al veel meer georganiseerd dan in de Linda farm. Maar ook hier veel heel veel kinderen. En wat zijn de kinderen vrolijk en enthousiast. Ze komen op je af stormen knuffelen en springen op je.

Julius wil graag helpen op de Malota school en Olivier wil graag helpen bij de Linda blind farm. De volgende dag worden we met de bus op de projecten afgezet. LInda farm is te ver weg alex en juul hadden nog geen fiets. Aangekomen op de Linda farm horen we dat er vannacht grote problemen waren. Er was een kudde van 15 olifanten. Ze waren nog meer agressief dan normaal omdat er een vrouwtje ging bevallen. Midden op de farm. De arme mensen waren de hele nacht wakker geweest en heel bang. Uiteindelijk ging het vrouwtje met jong pas heel vroeg in de ochtend weg. Er waren veel kinderen niet gekomen omdat die van een ander gedeelte van de compound komen en dus langs de olifanten moesten. Ach het is weer eens wat anders dan een bus met vertraging.....

De kids waren al in de lokaaltje en wat een kabaal. Ok beginnen maar....wij kregen voor vandaag even de oudste groep. Er waren 5 sommen in een schriftje geschreven 1+1, 1+2 etc. Er zijn geen leerboeken, dus de sommen zijn een voor een in de schriften geschreven door de teacher. Dekinderen zitten op een kluitje. En de een is zo klaar en heeft alles goed en de ander was zo klaar maar had niets goed. Ok wat nu...Nee dit is het ochtenprogramma. Ok. Dan maar vrij tekenen, nee we hebben geen lege blaadjes. Even en blik bij de peuters. Hier zitten 20 kinderen op de grond aan elkaar te plukken, want speelgoed is er niet. Gelukkig dan maar eet pauze. Er gaan trommeltjes open met oliebollen en popcorn. Olivier besluit de schommel goed te hangen. En meteen vormde zich een groep van 50 kinderen die olivier allemaal 10 tellen moest duwen. Na de pauze gingen ze de letter t overtrekken en al snel was het ready teacha ready teache. Olivier was druk met krullen zetten. En toen was dus ook het middagprogramma klaar. Met ons klasje even naar buiten en lekker rennen. En om 13:00 gingen de kids weer naar huis. Nog en uurtje voorbereiden voor morgen. Midden in de voorbereiding kwamen er jongens langsrennen, met stenen en nog eens en nog eens.....En toen Teacha look look. Ahhhhhh hadden ze gewoon een rat gevangen. Olivier was inmiddels met de teacher mee naar huis. Dus de jongens gingen ook de rat nog aan Olivier laten zien.

Om 14:00 kwam de bus ons ophalen. We gingen langs Juul en Alex. Maar zij wilden nog niet naar huis, zij gingen nog even met de kids voetballen. Juul heeft samen met Bart (een andere vrijwilliger) les geven in grade 2. Ze kregen les in Engels en Bio en Juul keek alles na. Ook heeft hij in grade 3 Maggy geholpen met bio. Na het lesgeven, dus nog gevoetbalt met de kids en een hardgelopen

Zooo dit waren onze ervaringen tot nu toe!! Het is echt een een shock. In de bus terug had ik wel even slecht momentje. Wat hadden die kinderen niks. Geen speelgoed, geen boeken, geen schriften helemaal niks. Wat een (bijna vreselijk) contrast met onze kids. Maar wat zijn ze blij. Always smiling. Hartverscheurend....

Tot snel!!

Nog 5 nachtjes........

Nog 5 nachtjes....ongelofelijk dat het nu toch echt gaat gebeuren. En wat zijn we druk met de laatste dingen. We zijn dan alex en charis. De kids hebben nergens "last" van. Olivier zit nog gewoon op school en is druk met zijn juffendag en andere leuke "eind schooljaar" dingen. Julius geniet al van zijn tweede week vakantie. En genieten is voor hem "chillen" met vrienden, logeren, laat naar bed, uitslapen, feestjes.....

Maar wat zijn we allemaal aan het regelen, waar zijn we druk mee? met ons druk maken? eigenlijk valt er weinig te regelen. 4 tassen vullen met niet al te veel kleding, prikken halen, inlezen.....tja het valt eigenlijk best mee allemaal. Waar we nog wel heel druk mee zijn is ons werk. Er moet nog zoveel afgerond en overgedragen worden. Want dat is toch wel een belangrijk puntje als je 6 weken (!) weg gaat.

6 weken, heerlijk met z'n 4- en. Hoe bijzonder is dat? We hebben er zo'n zin in. Eerst 3 weken gezins vrijwilligerswerk doen in Zambia en daarna nog 3 weken reizen door Namibië en Botswana. En vooral de eerste 3 weken vinden we super spannend.

We hebben in ieder geval al veel lol beleefd met het inzamelen van geld. Met de jongens hebben we tijdens koninginnedag in ons dorp op de (mini) vrijmarkt gestaan. Met limonade, popcorn en een grabbelton. Echter ons 5e gezinslid heeft de grootste bijdrage geleverd. Met het spel "waar poept ons konijn" en de hulp van heel lieve dorps genoten hebben we een fijn bedrag opgehaald.

En zo tikken de laatste dagen, uren voorbij. We moeten ons maar snel de Afrikaanse mentaliteit aanmeten. Relax, het komt allemaal goed! En daar zijn we van overtuigd!!

Nog 5 lange nachten........

Voorbereiding

Het is nu 16 juni en over 3 weken gaat onze grote reis beginnen. Langzaam worden we toch wel nerveus... Wat gaat er allemaal op ons afkomen. Wat moeten we allemaal nog regelen. De prikken zijn gehaald, de pillen zijn binnen, paspoorten vernieuwd. Kortom we zijn er bijna klaar voor.